Awww~

Matapos ang 3 taon,

ang kasunod na heartbreak ko,

ay mula sa'yo, Uber PH.

Noooo!💔😢

(o'.'o)

Ayos!

Nakabili ako kanina ng ticket para sa S a W a k a s R o c k M u s i c a l. Dinayo ko pa yung ticket outlet. Buti nakakuha pa ng date na gusto ko. Nagkaroon ng slots pa. Buti na lang! Wew! Uhm, hinga, pero Waaa! Medyo excited ako! Woot. Madami naman pala akong alam at gustong kanta ng S u g a r f r e e kaya sobrang solid neto para sakin. Sana next time E H E A D S at P N E naman! Wala pa man kinikilig na ako pag nagkaroon ng musical nila. Uhm.. Sino kasama ko sa trip ko na ito? Ako lang magisa. Matutuloy na imemeet ko na lang ang tropa pagkatapos nila sa C H R O M A. See you guys!

Sa mga panonoorin ko, ifefeel ko yung mga eksena. Focus at hindi ako magpapasaway na kumuha pics or videos kapag simula na. Nakakasira ng moment. Sa concerts naman, gaya nung last concert na inattendan ko, hindi ako makikisabay sa kanta. Dun tayo sa nanamnamin natin ang bawat ganap. Sulitin natin ang bayad. Lol.

Update: naibenta ko na din tix ng L A N Y. Sana lang sumulpot siya sa event. Dun ko nalang kasi iabot sana tix. Young girl pa naman ang nakabili. Ang istrikta kong seller. Ipaalam sa magulang, magmessage sakin yung kasamang adult. Whhaaatt?! Ate lang?! Kapatid mo?! HAHAHA. Nagwoworry kasi ko ambata pa nya. Ang lalakas ng mga loob manood concerts ng mga kabataan ngayon. Oxia kitakits! Magleleave ako aa araw na yun. Wew.

Speaking of mag-isa pala, naikwento ko ang pagiging magisa ko sa ganap ko sa panonoorin ko. Ehe. Sabi sakin ng isang kasamahan, "Ang bata mo pa para magisa." 

Uhm. Point ko? Uhm.. next topic. Antok na pala ako. Inantok bigla. Hahaha

Tulog na,  hayaan na muna natin sila.🎶

Labblabbbb!

(o'. 'o)  

Ubos na?

Nakita ko trailer ng S a W a k a s 2018. Mula kagabi pa ko nagchecheck ng posts tungkol sa rock musical na ito. Final run na kasi nila this year. Ayos sakin ang S u g a r f r e e songs lalo pa at isa sa paborito ko ang B u r n o u t. Nood mode muna. Tulog muna.

1. Hanggang sa ngayon, desidido na ko, pagcheck ko online, sa t i c k e t n e t, oh eh di anu naaaa! Sold out! Nagdalawang isip pa kasi ko kagabi eh :( Heto pa naman yung magandang date kasi nasa C H R O M A Music Festival ang tropa tas sa Makati din yun. Pwede ko sila imeet after play since medyo di ko gusto umattend this year ng c h r o m a. Annual event na inaattendan to ni T, na first time ko makaattend last year. Eh inaaya nila ko this year. So kahit sana sumulpot nalang after ng ganap namin lahat. Kaso wala eh! Ayoko sana kaso mukhang susulpot ako? Hala!

Balitaan kita bebeblog kung kelan ako makakanood ng S a W a k a s at kung matuloy ako sa C h r o m a. Woot.

Share lang: may nagtanong sakin kung sino kasama ko nanood concert ni M o i r a at manood ng play. Sabi ko, "ako lang." Tas gulat na gulat siya. Tas biglang nagsabi "ang lungkot naman nun." Waaaaa! Like Halalala siya! Ano na, huy, ayos ka lang? Dapat ko na ba kaawaan sarili ko? Aw. Ayoko maramdaman yun. Masaya naman manood magisa. Nahihiya pa din ako sa paligid, pag di pa start pero pag nagsimula na yung pinapanood ko na concert o play, ayos na ko. May sarili na akong mundo. Ngayon nga gusto ko ako ulet magisa sa balak ko panoorin na musical eh. Enjoy lang huy! 

Ngapala, may One (1) GA ticket ako na binebenta para sa LANY Concert April 5, 2018. Price: 1k. Reason for selling: hindi makakasama yung friend ko kaya pakibili na po. Yan yung pandagdag ko sa pambili ko ng musical play. Di na siya natuloy, di pa nakabayad, kaya pakibili na po. Hahaha. Meet up sa mismong araw na ng concert. Pwede ka mapagisa pagkakuha mo ng ticket or samahan kita sa day ng concert.😉 Sa makakabasa, kung meron man, imessage lang ako sa interesado. Post a comment. Thanks.

(o'. 'o) 

Konti na lang.

Napasilip ako ng makarinig ng sigaw..

AAAAHHHHH!!!!!

Mula sa mga tao loob ng bus na muntik na tumama sa sinasakyan ko na jeep.

Tatama na.. Malapit na.. Muntik na.. Kung nagkataon, sa pwesto ko babangga yung bus.

Aksidente. Gaano kasalimuot. pero..

HINDI KO PA ORAS.

*At bigla ako napaisip... Ang dami ko masiyado kinakaworry sa mundo, tapos katapusan ko na, yun na yun?! Hanggang dito na lang? Paalam na ganon. Hay. Gaano kaigsi ang buhay. :(

Medyo masakit

Medyo masakit. Ay hindi! Masakit na masakit. Nanood ako play last night. S e n t i N i g h t s .. Ang lala~ Kasama ang mga paborito ko. Ang gagaling nila. Sabog pagkuha ko ng videos dahil tutok ako sa kanila. Tinanong ako ng kaibigan ko kung ano mga linyahan, sa sobrang dami, lahat na nga ata. Ang daming ganap at sa daming ganap ang damit sakit. Nakakasenti ika nga. Nakakalungkot. Nakakaiyak. May parteng nakakakilig, pero takte ang lakas nila manakit. Ang galing nila!

Hindi kasali si F, pero andun siya nanood, hindi lingid sa kaalaman mo bebeblog na ang pinakapaborito ko si F. Ehe. May pic ako kasama siya tas nakapagpapicture ako sa kanila. Masaya ako. May groupie na! HAHAHA Love ko talaga ang team na to. Natutuwa ako sa kanila. Masakit ang pinapanood ko pero ang sarap sa pakiramdam tuwing nakikita ko sila. Salamat guys ha!

Pero di nga, ang sakit nung prod! Tsk.

Pwesto ko? Solo mode ako. Nasa dulong sulok. Ang dami ko padin kasing hiya kaya pinauna ko na lahat bago ako pumasok. Ehe. Nahihiya kasi ako kaya dun ako pumwesto sa comfort zone ko.

Ang mundo ko na kasama ang mga paborito ko. Mahal ko kayo! - Ate Hex.

(o'.'o)

misswa

Miss ko na kuya ko. Ang message nya lang, "Oo punta ka dito" pero yung luha ko ngayon ayaw paawat. Miss na miss ko na siya. Ang kuya ko na suplado pero alam ko mahal niya ako. Ang tagal na, pero hindi pa rin kami magkasama. Sana isang araw, magkasama na tayo.

Maiba tayo, kanina nagbabasa ako ng group chat, kasama ang iba pang kamaganak, masaya ako na nagplaplano na sila para sa outing, not knowing na ako struggling. Masaya ako na nakikita sila na masaya. Hindi ko para sapawan ang trip nila na yan. Masyado akong pipe sa ibang tao pagdating sa nararamdaman ko. Pakiramdam ko kasi hindi mahalaga, kaya sinasarili ko na lang. Alam kong walang importansya sa iba. Alam ko naman na walang makikinig eh. Ayoko din naman na iisipin pa ko ng iba. Pero alam mo bebeblog, iyak na iyak na ko mula kanina pa. Hindi ko alam paano ko tatapusin ang suliranin na to, na biglang naging kumplikado. Nakakaiyak kasi dapat naman talaga hindi, pero pinahihirapan ako.

Struggling self. Struggling saan? Sa work. Sa buhay buhay.. pero one day at a time. Kakayanin ko. Malalampasan ko to tama? Walang sukuan dba?! Kayaaaa!

Ngapala, ang nararanasan ko ngayon + magiisang linggo na masakit likod ko, sa way ata ng higa, masaki talaga. Hirap gumalaw so kaya ewan ko naaaaa! Pain pa more. :(

Aja Hex? Labblabb ko kayo lahat.

(o'. 'o)

B a y a r i n

Anu na? Kanina may nagmsg sakin na nacharge na ko ng S p o t i f y. Tas this month, N e t f l i x naman. Tas nagbabayad ako cp plan na wala naman constant na katawagan o katext. Billsbillsbills! amp. Halalala naman. Send H E L P! 

Palit ng plan this year. Balik globo siguro o same pa din araw pero mas mababa na. Hindi ito maaari. Hindi makatarungan. Lol!

Kailangan magdagdag ipon. Wala pa ko memorial lot. Iponipon uy! Para wala na problemahin mga kamaganak ko if ever. Ayoko na iisipin pa nila ako. Also, St. P, QAve ang gusto ko na location. Oh tama na baka creepy na. Hahaha.

Gulo ng post ata, medyo antok na.

Good night! 

(o'.'o) 

Isa.

Ang nais ko ay pagkakaisa. Tandaan, isa tayong pamilya. Kung may di pagkakaunawaan, pagusapan. Madadaan sa maayos na usapan ang lahat. Maging mabuting tao. Wag pairalin ang init ng ulo. Wag bastos. Wag manira ng kapwa. Wag kang gagawa ng ikapapahamak ng iba. Tanggalin ang inggit. Wag hayaang mapuno ng galit. Matutong rumespeto. Matutong tumanggap ng pagkakamali. Matutong makinig. Matutong magpakumbaba. Wag alisin ang pagmamahal sa puso natin. Mahalin ang ulo, na siyang nagsisilbing ama natin. Matutong magpahalaga. Respetuhin ang bawat isa. Isang layunin. Isang pamilya. Magtulong tulong ang bawat isa sa pagunlad at hindi pagbagsak. Magkaisa. Tayo ay isa. Good night, family!

Tandaan: Ang kasamaan ay hindi kailanman magwawagi.

Tayo ay mananatili.

Munimunimode. Labblabb.

(o'. 'o)

Fun

I forgot to share.. GV ganap to. Kaya gusto kong ibahagi sa'yo bebeblog. Nung CNY2018 lumabas kami ng lolalaladear, girl cousin at dalawang aunties ko. Actually, gusto ng Lala sa Binondo para mamasyal at magfoodtrip pero dahil mainit at sa edad na din niya, we decided na sa iba nalang. Tinreat ko sila sa amusement center. Sa WoF. Pinaglaro ko si Lala ng basketball. Laughtrip.. pero ang galing ni LolaLalaDear nakailang shoot siya, yung ngiti nya eh. Pati mga tita ko pinaglaro ko inabutan tokens para magenjoy lahat. Una ayaw mga tita ko kasi nga pambata daw, tsaka naisip ko din dito kasi may pinagdaraanan isa kong tita para ngumiti naman siya. Sa mga tita ko naman, valentine's treat ko sa kanila to. Kung ano ano pinaglalalaro namin. Dami ko nakitang ngiti at tawa. Deserve ng mga babae sa buhay ko na sila naman. Sila naman ang makaranas ng mga to. Wala na sila ginawa kundi asikasuhin ang pamilya nila, at unahin ang mga anak nila kaya ang araw na ito ay para sa kanila. Binilhan ko din ang tita at pinsan ko ng beauty ekek na napili nila. Kumain kami sa gusto nila kainan. Seafood resto. Yum.  Dahil kung ako sa korean foodtrip ko sila daldalhin. Lol! Tas naaalala ko sasabihin ng mga Tita ko pag sa kwentuhan dati, ang mahal naman sa kapihan, di nila bibilhin kape na ganun presyo. This time, niyaya ko sila magkape kami at nag dessert sa isang korean coffee place. Sakto masarap yung napili namin puntahan. Sulit! Dinala lang nila sarili nila. Ang mahalaga mageenjoy sila.

Pag uwi ko syempre sabi na naman uncle ko ang gastos ko. Simpleng mamamayan lang ako. Pero masaya ako sa desisyon ko na ito. Ang itreat naman ang mga taong nakasama ko hanggang sa lumaki na ako.

Oops bebeblog wag ka matanong sa ipon ko, HAHAHA ang mahalaga, nakapagpasaya ako.

After sa WOF, hinawakan ako ng lola ko, at sinabing "masaya ako." sapat na sakin yun.

Salamat sabi mga tita ko, nasa isip ko naman,  No..  "Salamat po sa inyo."

Kalimutan na ang nakaraan na hidwaan, mabuhay sa kasalukuyan at mahal ko kayo. Lahat kayo. :)

LolaLalaDear, mabuhay ka!

(o'.'o)

T a g p u a n C o n c e r t

Kagabi pinanuod ko ang T a g p u a n S a K i a, concert ni M o i r a. Maganda. Sobrang gusto ko ang Malaya album nya, gusto ko ata lahat ng songs. Hahaha. Special ito for me kasi andun yung pinakagusto ko na song niya yung take her to the moon. Ang lala! Muntik ako maluha ng kinanta nya sa concert. Naluha din nga siya habang kinakanta nya. Haha. Ang tagal ko hinintay ang kanta na to. Ang sweet ni M o i r a at ang simple nya lang din. Natuwa ako na nakapanood ako ng concert nya. Masaya ako for her. Ako, na tumangkilik na sa kanya mula ng unang album pa lang. Congratulations girl!

Tip: Sa mga manonood ng concert sa theater na ito, irerecommend ko ang loge view. Sakto naman na row1 nakuha ko seat 23 at sa center pa. Not sure if pwede mamili eh, kasi yung sakin yan na lumabas na seat. Ganun pa man if pwede, seats 22-25 ang best seats na ipapapili ko sa'yo. Para ito sa mga nagtitipid pero gusto pa din maexperience ang concert na di ka talo, yan para sa inyo. Why? Walang puro cellphone na nakaharang, walang mga ulo ng mga nasa unahan mo. Mas comfortable yung seats. Gitna pa, kita lahat. Hindi siya sobra layo sa personal. Makikita mo padin yung nasa stage. Oh ayan ha. Enjoy ka!😁

(o'. 'o)

Sigurado ka ba? Oo.

First quarter pa lang ng taon, ilang pelikula na napanood ko. Hindi siguro to marami kumpara sa iba, pero marami na ito para sa akin. Hahaha. May kasama man o wala, walang makapipigil sakin na manuod sa sinehan. Naka 4 na pelikula na ata ako. Napanood ko ang M r. and M r s. C r u z,  T h e G r e a t e s t S h o w m a n (SOLID nito!), M e e t M e I n S t.  G a l l e n at ngayong araw ng mga Puso nanood ako ng B l a c k P a n t h e r (Gandaaaa!) Nagustuhan ko naman lahat ng movies na pinili ko panuorin. Enjoy life di ba, oh ayan ha. Para kung mamatay man ako, nagawa ko yung gusto ko. Para sa akin deserve ko to, ang tagal ko ng lumalaban sa mundong ito. Kaya gagawin ko lahat ng gusto ko. Maigsi ang buhay, kaya't kung kaya naman, kung mapagiipunan, GO! Natuto na din ako lumakad magisa, unti unti. Pasensya na, medyo takot ako sa mundo kaya minsan hindi ko kaya lumakad ng walang kasama. Gulo ko din minsan eh, ako yung independent na dependent? Whaaatt?! Ah basta. Pero ngayon, unti unti, nakakaya ko na, kaya ko pala at kakayanin ko kahit ano pa ang mangyari. May kasama man manood o wala. May kasama man gumala o wala. This year din pala, first time magtratravel ako. Nakabooked na ko. Niyaya ako ng isang kakilala. Hindi ko na tinanggihan dahil hindi naman siya iba sa akin. Tsaka matagal ko na din gusto maglakbay. Eenjoyin ko to. Ang kasalukuyan. Magpapakasaya ako. Sa bawat lugar na pupuntahan namin, ipipikit ko ng ilang segundo ang mga mata ko upang damhin ang sarap ng buhay. Na masarap mabuhay. Na nabubuhay ako. Na mas pinili ko ang mabuhay. Buhay ako.

Natuto na din ako mahalin ang sarili ko. Na hindi iasa ang kaligayahan sa iba. Ako at si G o d na meron ako. Maliban samin, kung may mga nagsstay at nagmamahal sa akin, bonus na yun at sobrang pinagpapasalamat ko at kasama ko sila habang nabubuhay ako. Salamat at Mahal ko kayo.

Kung alam mo lang bebeblog kung paano ko ilaban ang bawat araw ng buhay ko, kung kaya't para sakin, deserve ko gawin ang lahat ng ito. Ako naman. :)

Ay pahabol.. Hindi natuloy ang mansanas. Ayos lang.😉

(o'. 'o)

At sila ay aking nasilayan.

Unang beses ko sila mapanood ng live. Ang dami kong kilig. U D D. Woot. 

Pero iba pa din pag gig sa b a r ang ganap. Pero masaya naman. Nakita ko na sila. Solid set! Dami ko pa nakalistang gusto mapanood this year. Pero next week tita duties ako tska solomode M o i r a. Masaya din pag tita duties kasi nakakabonding ko pamangkin ko. Tsaka napaparamdam ko pagmamahal ko sa kanila. AaTae. Medyo keso na, tama na. Oxia.

(o'. 'o) 

PSNY2018PFS

Masaya ako na nakita kayong muli.

Simpleng kaligayahan.

Guys, Maraming Salamat!

Shookt pa rin ako sa hindi ko na pagpila, BTS? Kasama kayo sa tent? Kasama ako ng team pumasok. Whaaatt?! Kinanginig at kinakilig ko sobra yun. Faney mode on. HAHAHA Bilib ako sa mga 'to kasi nagagawa nila passion nila at dedicated sila as in. Gagaling din. Suporta ako sa inyo hanggang dulo. At akalain mong wsla kami picture ni F?! Nahiya ako lumapit ewan ba. Tsaka busy din kasi siya. Ah wala! Nahiya lang ako period. Bawi nalang sa next play. May pictures naman ako kasama ang iba. Pasensya 'di na nakapagpaalam ng maayos, hiya na ko. Dami ko ng hiya promise! Kaya bigla na lang akong nawala. Ehe.

Ngapala, bebelog eto pictures ko na bagong gupit. Bleh!

Masisilayan mo ang mga tigyawat ko na nanlalaban. Di kakinisan mukha ko alam ko, pero ang intense talaga nila lately eh. Pimple marks tho. Hay.

Pahabol: Sinuot ko ang first denim jackect ko. Sobrang gusto ko siya. Hirap ako makahanap ng maong jacket kasi may mga nasukat ako dati, pakiramdam ko lakas maka action star. Lol!  Suko na dapat ako eh hanggang sa nakita ko to, ay eto na yun! HAHAHA Hahanap pa ba ko ng plain denim jacket? Baka next year. Lol.

Solomode. Ako at ang backpack ko.

(o'. 'o) 

Qs for today.

Ang tagal ko ng inilalaban ang January, 'di pa rin tapos?! Einubenemenyen.

Q: bakit may mga taong feeling api, pero lakas makapangapi?.
Q: Bakit may mga tao lakas makapagchika ng istorya ng iba, pero pag sila naichika, galit?
Q: Kabigan ka ba talaga niya?
Q: Kailan ako magkakabf? Haha.
Q: Bakit may mga martyr?
Q: Bakit gusto ko palabok?
Q: Bakit ang dami nyo pinaglalaban?
Q: kailan ka makakamove on?
Q: Bakit ganyan ugali mo?
Q: Masama ka no? Aminin mo.
Q: Kailan ka magiging mabuti?
Q: Bakit ka talkshit?!
Q: Kailan kayo mananahimik?
Q: Kailan pa kayo magmamahalan?
Q: Bakit hindi ninyo maisip na maigsi ang buhay kaya't tama na drama. Dami nyo alam. HAHAHA.

munimuni questions para sa araw na ito. Hindi lang partikular sakin kundi lahat ng mga taong nasa paligid at nakasalamuha ko. Ehe.

(o'.'o)

Payong

Hola! Gising na ako. 5am na ko nakatulog kanina, epekto ng iced mocha na ininom ko last night habang nanoood ng anime movie at ngayon, lunch time na. Gutom na ako!!! Nanood ako videos sa yt and guess what again? Inisip ko gumawa ng vlog. Well, inisip lang. Unang tanong: Hindi ba ko mahihiya? Madaldal naman ako, pero pagdating lang sa'yo bebeblog. Kakayanin ko ba humarap sa mga taong lahat may access na mapanood ako? Kaya ko ba magsalita with matching mukha? Lol! Pangalawang tanong: Sipapagin ba ko gumawa? Paano ba gumawa? Ano ganap? Anong ba ang gusto ko ishare sa tao bakit naisipan ko gumawa ng v l o g. Tagal ko nadin na b l o g g e r. Siguro dapat maglevel up na, ganon? Pero handa ba ako na ang katahimikan ko ay baka isang araw maging maingay. Handa na ba ko magpapasok ng ibang tao sa mundo ko na ito, na ultimo yung malalapit sakin hindi ko pinatuloy. Grabe ko kalihim. Ehe.

At kung magiisip ka bakit ang layo ng title sa post ko. Eto na nga.. Ang lakas ng ulan, gutom na ko at di ako makalabas dahil wala akong payong. Nyahaha. Naalala ko once ko lang naenjoy ang payong, nung Grade 3 ata ako na ang syala ng payong ko na red. May papito pa nga. Lol! Pagtapos nun, nawala ang interest ko sa payong. Hindi ko maalala kung ano ang dahilan. Yun lang ang naalala ko na natuwa ako sa pagbitbit ng payong eh. Hanggang sa nag HS at college na, dahil may rainy season tayo asahan mo lahat may payong. Pero ako never bumili ng quality na payong kahit pa alam kong magagamit ko siya. Mas gugustuhin ko pa maglakad habang umuulan kaysa gumamit ng payong.. Gumagamit naman ako ng payong pero hindi kalidad at madalas yung mga malalaking hiram lang. Imagine, magkano ang nagastos ko sa buong buhay ko sa pagbili ng payong na halagang 50.. at 150 (dahil may design) lang? Magkano?! pero a d u l t i n g tayo, hindi palageng dapat magpakabasa. Dapat alagaan ang sarili. Hindi din presentable kung papasok ng trabaho na basa dba. Tae, yung ngayon ko lang narealized kahalagahan ng payong o alam ko naman na may halaga siya, hindi ko lang binigyan importansya. At.. hindi kailanman magiging raincoat ang jacket lang. Lol.

Alam ko iniisip mo, sa dami ng binili kong walang katuturan para sa'yo, payong "lang" hindi ako makabili?! Sa sahod, bibili na po ako at sa pagkakataon na to, tipid tip: dun tayo sa quality para magtagal. Oha. Happy ka? HAHAHA. :)

Oh ayan huminto na ang ulan. Pansamantala? Lalabas ako at kakain na.

Happy Sunday Everyone.

(o'.'o)

Natawa naman ako.

Anong trip ko sa Araw ng Sabado? Kumain MAG-ISA sa karinderya nung lunch. Naglakad ako MAG-ISA habang umaambon papunta sa laundry shop para kunin ang damit ko. Ambigat. Woot. pero kinaya naman. Ako ba to? Hahaha. Tas nakachat ang isang matagal na din na kakilala at sinabi niyang kaarawan nya. Siya yung asawa ng kababata ng x ko, si teV. Dahil nagcrave ako sa spaghetti, ininvite naman niya ako kaso late na din at malayo pa lakbayin ko. Nagsend din siya pic ni teB, na nagsabi na nanghihinayang pa rin daw sa amin ng x ko pero sabi ko kay teV, na sabihin kay teB na nakaraan na yun. Nabanggit din niya na andun si parengK. at sabi ni teV, pagkasabi ko Hi, natawa daw at.. natawa din ako. Kailan ba kami naging awkward neto? Ang pagkakaalam ko wala akong kaaway ha. Kailan pa ba huling kita namin? Na kasama ko na siya mula ata sa unang gf pa niya ata. May dapat ba ikailang o ikahiya o ikagalit o ikaiwas? Wala naman dapat ata. Siguro dahil matalik siyang kaibigan ng x ko? Dahil may pa spag at shanghai rolls, plus invitation, inisip ko kanina na sumulpot. Hanggang sa, naisip ko, WAG NA PALA. Hayaan na lang kami magtagpo sa tamang panahon. Yung maaga at umaga pa. Wag na ipilit. Salamat pero wag ngayon.

Pro tip: Maaari naman balikan ang nakaraan, pero huwag mabuhay sa nakaraan. :)

Kitakita sa susunod mga dating kaibigan.

Alam ko sa sarili ko na may nagbago sa ugali ko, at kung anu man yun, gusto ko yung pagbabago na yun. Nakakabait eh. Nyahahaha.

Teka, gabi na nung magkaroon ako ng connection, medj batrip yun. Ewan paano ko nasurvive ang buong maghapon. Ehe. Pero uhm, natapos ko naman panoorin yung T h e A n t h e m o f t h e H e a r t ngayon. Naenjoy ko naman. Gondo din.

Tsaka pala, nung isang araw napanood ko yung M r a n d M r s C r u z. Yun yung mga gusto kong ending. Solid! My movie rating: 4/5. Bakit yun? Panoorin mo nalang. Asan na kaya si N e m o ko? Haha.

Nakakain ako ng LAING, dinner kanina, sinundo ako para makidinner at dapat movie night with them kaso fail. Hahaha. Pero balik laing with hipon, Ang lala! Sarap! Kailan ba huling kain ko nun laing? Sobrang naenjoy ko yung dinner with the Bs. Pasensya di ko pa kaya magsleepover, anchichix nyo eh. Naks. Bwahaha. Salamat tho.

Tapos ko na din pala labhan uniform ko para sa darating na week. Mas dadalasan ang paglalakad. Sana masurvive ko ang buong linggo next week. Medyo intense last week eh, pero laban lang. Langoy lang sa buhay.

(o'. 'o)

Sinabi ko na eh!

Bakit yung ayaw mo mapagastos ang ending ay mapapagastos ka? Sigh, gastos! HAHAHA magsasave pa din pero teka, napaorder ako. Installment to dahil hindi naman ako yayamanin to buy anything na magustuhan ko and hopefully mapasakin siya ng February 2018. Sa totoo lang 2 weeks na din ata ang nakaraan ng bumalik ang kagustuhan ko (deep inside) na bumalik kay mansanas. Kukuha sana ng plan kaso dinidiscourage ako ng family ko to get one at lugi daw plus the hidden charges na ewan ko na. Yung friends ko naman supportive sa gusto ko, tinawagan pa ko last week para inform ng mga bagong offers. I declined din kasi may existing plan ako sa iba. So puro gastos 'di ba? Eh a d u l t i n g na nga dbaaa? Oh eh di okay na, and then kanina umaga, nakita ko lang bigla post ng isang kakilala offering mansanas with terms like this and that na I think mas magaan kesa mastuck ako paying 2 postpaid bills na wala naman ako constant na katext. Ano aksaya lang ategirl? Hahaha. Sana makarating at mapasaakin. Etong gamit ko ngayon, sulit fon to, baka ibenta ko pandagdag din sa bayarin o pwede ko din iregalo sa kamaganak. Tignan natin. Ah basta! Hahaha.

So ansaveh ng last post ko? Yan tayo eh. Takte! gastos! Tignan din muna if darating. Paano kung hindi? Eh hindi para sa akin. Yun lamang. Ehe.

Uy, tsaka last week pa pala ako nagccrave sa crinkles. Waaaa! Hanubayan.

Oxia. Labblabb! :)

(o'.'o)

Dun tayo sa XP

Collect moments not things.

I'm planning to watch P a s i n a y a 2018 ng magisa lang. Kaya ko ba? Kakayanin. Ako ba 'to? imbes na nasa kwarto lang ako at off ko. HAHAHA. I'll be supporting my favorite team, pero baka hindi ako magpakita. Sulpot lang ako. Plano ko kasi to meet them sa next show na lang. pero.. Madami pa naman tao sa event na to. Bahala na.

Walang bibili ng shoes this year, dahil nagpalaundry ako lahat ng damit ko start ng taon, walang bagong damit din this year. Tinry ko nadin magiba colors na damit pero bumabalik ako sa black. Dun tayo sa kung san ako kumportable. Wala na kong pake.

Isa pala sa kinaeexcite ko ay ang manood ng L i o n K i n g M u s i c a l. Isa sa paborito na movie ko kasi yun. At eto na naman po tayo, magisa muli ako manonood. Ilang shows ang panonoorin ko sa taon na ito ng magisa ako. Ang malupet dun, tatayo na naman ako sa kama ko habang off ko. Kaya ko mahiga lang all day basta off ko. Matulog at minsan wag kumain at magOL lang. Hala. Pero this year, sisiguradin ko na may mga bago kong xp at kaalaman. Gusto ko pa rin magaral muli. Ipon muna. Or paaaralin mo ko? :)

Madami din ako nakaline up na anime movies. Hindi ko pa rin talaga muna gusto mag K series or kahit ano anime o english series kasi baka di na talaga ako gumalaw. Ehe.

Usapang magisa. Dapat masanay na ko na magisa. Ganun talaga. (Hindi sa lahat ng oras may makakasama ka sa mga trip mo, kaya maging masaya ka kahit magisa ka pa.)
Natry ko na manood magisa. Ayos naman. Actually, may nakilala pa nga ko na naging friend ko na ngayon. Kaya't malamang kakayanin ko ang mga susunod pa. Wag papaapekto sa tingin ng mga tao, basta ako, mageenjoy ako.

Eto pa, share lang.. nagugulat din sila na kung bakit ang aga ko na pumasok. Dati sakto ko eh! Yung tipong mapahinto lang ng di inaasahan ang sinasakyan ko, ikinalate ko na. So far, sa ngayon iba na. 1 linggo na ko walang late. 1 linggo na din pala ako nakakapagbreakfast ng matino.

Lastly, may MDS Suki Points na ko. Dalaga na ko, pero sa backpack pa rin ako. Gulo. Bwahaha.

Late bloomer. Pagpasensyahan at pagbigyan. Bigyan nyo ko ng chance. :)

Sa dami kong gala this year, good health po PapaGod. Thank you.

(o'. 'o)

Hayaan na.

Paguwi ko wala na roomie. Tinext ko pa siya na pauwi na ko eh, pagdating ko, wala na gamit niya. Ang weird.  Medyo creepy. Pero medyo nagworry din kung ano ganap niya. Hinintay ko makauwi yung isa namin na housemate na never ko pa na meet. Hahaha. Pagkadating niya, nakausap ko naman maayos, mukhang malayo sa sinabi ng roommate ko na ugali nya. Sabi housemate ko never nya nakausap roomie ko na kagaya ng usap namin. Partida di pa ganun katagal yung usap namin. Sabi ate housemate ko na nasa kabilang room ganun talaga hayaan na. Ganun naman talaga yung iba magtatagal, yung iba mabilis lang aalis. Kaya hayaan na namin yung roomie ko na di nagpaalam samin pareho. Malalaki na daw kami. Tama naman siya dun. Parang ate na ate ang datingan ng housemate ko. Mukhang strict at disiplinado, mukhang mapapalinis ako ng banyo neto. Hahaha.

Pinagiisipan ko pa if irent ko na tong room ng buo eh. Tutal di naman ako sanay may kasama sa room. Pero tignan natin.

Let Go Hex. Wag magoverthink.

Sa ngayon, matulog na muna tayo.

(o'. 'o)

Nasaan ang pake ko?

Seek first to understand, then to be understood.

I just moved in a week ago, pero ganito na. Confused ako sa mga nagaganap. My roomie was okay naman, not until yesterday. First time to nangyari sakin dahil syempre sanay ako magisa lang sa room. Or kung may mga naging roomies ako na strangers at first eh okay naman ang kinalabasan hanggang sa maglayo kami ng landas. But this one is different. Or vice versa ako ang kakaiba sa paningin nya?

Kahapon pa siya eh.. Ewan ko kung ano sa napagkwentuhan namin gabi ng friday at bigla siya nagbago. Madaldal siya, tas bigla tumahimik. Yung mga text ko nga maigsi lang, siya yung mahaba eh. Tas nagiba bigla. Bigla naging sarcastic, inintindi ko kasi syempre differences. Baka normal sa kanila ganun magsalita, at samin hindi. Pero dahil di ko matiis yung galaw at salitaan nya kasi syempre ang hirap ng magkasama kami sa room tapos ganito, tinanong ko siya kahapon, wala daw. Kailangan ko pa siya tanuningin kung okay lang ba siya ng 2 beses bago niya ko marinig at sabihin na may kausap daw kasi siya. Kinakausap ko, ang tagal bago sumagot. Sabay pa kami naglunch Sat nooon na at base sa oras nya na 12:30 dahil hinintay ko siya kahit pa gutom na ko dahil nung fri night ko pa siya hinihintay kumain pero di siya kumain. Binigyan nya lang ako nung orange nya, dahil hiningi ko at gutom na ko inoffer pa nya isa pero tinanggihan ko na at may biscuit naman  ako. Di na kasi kami lumabas kasi. Ikinapayat ko na to. Hahaha. Nahiya naman ako lumabas magisa dahil nasabi ko na dati na sabay ako kumain kapag andito siya.

Tas yun na nga. Alam kong may something na kakaiba. Minsg ko siya last night na late ako makakauwi, no reply.  Minsg ko ulet na pakiwag ilock ang screen door, no reply. Umuwi ako late na, before 12mn, okay nakalocked ang screen door. Tinawagan ko siya, di sinasagot. Inisip ko nalang na baka nga naman nilock nung nasa kabilang room at siya naman ay tulog na. Nakitulog tuloy ako bigla. Waaaa..

Today Sunday, umuwi ako 9am na. Naabutan ko siya sa dining area kumakain. Naka3 o 4 na hi ako, deadma. Okay, habaan ang pasensya. Yung pakiramdam na ginanun ako? Medyo laughtrip pero Ang lala! Di nakakatuwa. Inaya ko pa siya sa dala kong food. Hanggang sa kumaway na ko dahil parang wala siyang nakikita, deadma. Kinausap ko siyang muli, kung may problema ba, wala. Sabi ko pa kung may nasabi o nagawa ako na hindi nya nagustuhan, pasensya na. Tas nabanggit ko na nakitulog ako dahil nalockan na ako, nakasilent daw fon nya. Tas ang ayos padin ng pakitungo ko habang ang cold ng treatment nya. Sabi ko pa kung may problema siya sabihin nya para mapagusapan. Tas sabi ko, bati mo naman ako? Biglang natahimik siya. Sa puros wala hindi nya na sagot, sa tanong na to bigla natahimik siya. Biglang sabi nya, "wag mo lang ako pakielaman." sabi ko, "ha? Sa lahat? Uhm okay." sabay ngiti, tayo ako at naligo na ko.

Yung sa lahat na ibig ko sabihin ay ano deadma for life na ba? Muntanga lang. Hahaha natatawa ako lakas maka.. Parang bata! Pero valid naman dba kasi yun siya. at naisip ko magkaiba kami. Magkakaiba tayong lahat. Pero di ko para iplease ang tao na ayaw sakin. Nanghingi na ko pasensya, at minsan lang ako magsabi nun kaya minemean ko yun at ayos na ko dun. :)

After ko maligo, direcho room na ko. Tinanong nya ko if "Aalis ka?" sabi ko hindi, nagmedyas lang malamig tas di na ko muli nagsalita pa. Ngayon, habang sinusulat ko ito, lunch time na, kinuha nya food nya, di ako niyaya. Ano pa ba asahan ko dba? Hahaha. Okay na din siguro to,  atleast alam ko bakit bigla naging ganito. May idea ako, bakit humantong sa ganito.. Kaysa biglaan na wala ako kaalam alam.

Walang pakielamanan? Kk. Mabilis naman ako kausap, ibigay ang gusto. Pinipilit ko magpakabuti, tsaka mahaba naman pasensya ko, wag lang ako punuin. Wag umattitude sa harap ko please, wala ako oras sa mga ganyan.. pero hindi ko para ituring siya na kaaway, pag kinailangan nya ako, andito lang ako, kausapin nya lang ako. :)

Nasan ang pake ko? Meron pa din. pero tago na nga lang dahil ayaw mo sakin, kaya't keriboom lang.

Natatakot friends ko, pinapalipat na ako, 1 week pa lang ako dito ha. Hahaha. Tignan muna natin ganap, sayang naman yung rent tsaka baka kailangan lang nya ng unawa or mas gusto nya lang mapagisa. Kaya't naiintindihan ko.

Wag sana dumating ang araw na mawalan ako ng pake sa'yo. :)

BV to GV na ulet. Smile lang.

Have a Blessed Sunday Everyone.

(o'. 'o)