Maghintay.

Hindi ko kung dahil lang ba sa malamig na panahon kaya nakakaramdam ng pagkatamlay. Na biglang  gusto ko nalang magtrabaho ng magtrahabo at dumirecho uwi pagkatapos. Ang alam ko lang nagsimula to nung magtanong ang pamangkin ko na kung magkakaanak pa ba ako. Dahil gusto niya daw magkaroon ng pinsan. At dinugtungan pa ng pinsan ko na kailan ba xa magkakapamangkin sakin. Nagpasend ako sa hipag ko pictures ng bago kong pamangkin. At lage ko xa tinititigan. Tas kanina may pinapasave ako sa hipag ko na gamit na pambaby at sabi ko sakin nalang yun para pag nagkababy ako, sabay tanong niya kelan ka ba magaanak? Oo nga noh, Paano? Daratinv din yung lalaki na ibibigay sakin ni PapaGod. Magiging okay din ako. Kailangan ko maramdaman to.. kailangan ko namnamin.. Bukas, baka okay na ko. Wag ko lang tanggalin ang tiwala. Tiwala at kapit lang sa Kanya. Mas lamang ang tiwala na meron ako kaysa sa takot at lungkot na nararamdaman ng puso ko..

(o'.'o)