If you only knew how much I'm trying to cope up with the world. I'm doing everything so that I won't give up.
Ayoko magpatalo sa mundo. Ayoko magpadala sa mga nararamdaman ko.. pero parang may mali. parang hindi ako natutuwa. something is missing.
Tsaka kung merong buwan na pinakaleast na gusto ko yun ay ang buwan ng Setyembre.
I'm doing my best to survive every single day.. At kung alam mo lang kung gaano kahirap yun.
The reason why I love getting hugs. Sometimes a hug is more than enough.
I'm praying.. I guess I need to pray harder tho.. I am still thankful. I really am.. but.. I dunno. Uhm.. Oh please.. guide me oh Lord. Give me wisdom and strength. I'm sorry If I
I'm weak. I just need you. I really need you.
Wag sana ko tuluyan panghinaan ng loob.:(
Sabi sakin ng isang kaibigan, "Ganyan ka e, gusto mo ikaw lang tumutulong, hinihingan payo, nilalapitan pag may problema, pero pag ikaw na sinasarili mo.. naiipon."
So ganito nga ko. Alam ko naman eh. Ganito ako. Mas gugustuhin ko pa magshare sa'yo bebeblog kaysa sa mga tao. Mag 2 weeks nadin mula ng sinabi niya sakin yan. Pasensya na sa inyo lahat pero ganito ko.
Teka naiiyak ako.. Kaya ko to? Sana kayanin ko. pero Salamat padin sa lahat PapaGod at patawad narin.
(o'.'o)
No comments:
Post a Comment